© 2009 Roel K Vos
Maandag 9 febr. 2009 (op Sint-
Vandaag ga ik alleen op stap. Eerst rijd ik naar de tombe. Bij het hek staat een tuinman, hij harkt het gras van de laan naar de tombe (ongeveer 500m). Ik spreek hem aan. Hij doet dit werk graag en zegt dat als er iets verkeerd gaat, niemand dat ziet. Hij werkt hier de hele week en wordt betaald door de Fransen. (De tombe is evenals Longwood en de Briars Frans grondgebied.)
Hij loopt met me mee naar beneden. Ik heb een Frans boek bij me met oude tekeningen, ook een van het graf naar herinnering van Bertrand zo rond 1825 getekend. Ik laat het hem zien, hij is er door gefascineerd, we vergelijken de huidige bomen met die van de tekening. Rond het graf zijn destijds acht of tien bomen geplant, ik zie ze niet. Hij zegt vanaf het plaatje dat het cipressen waren en hij wijst mij twee dode en één levende cipres. Dat moeten ze zijn, zegt hij. Ik ben enthousiast en zet het boek met het plaatje op het hek rondom de tombe. Dan maak ik enige foto’s. Weer kijkt de tuinman in dit Franse boek, dat hij niet kan lezen. In een opwelling en omdat ik hem wel mag geef ik hem dit boek cadeau. Hij is er uiterst dankbaar voor, zegt dat het wel een heel duur boek moet zijn (het is leerachtig met het wapen van Napoleon er op als titel). Ik zet er mijn naam en handtekening in. Beiden zijn we nu tevreden. Ik heb immers thuis zeker 500 boeken over Napoleon en deze, die ik meenam, hoeft nu niet meer in de toch al te zware koffer mee terug!
Op de terugweg langs het graspad denk ik dat deze niet de oorspronkelijk is. Ik zie nl. als ik terug loop, een modderig graspad naar boven naar de verharde weg toe gaan. Daar zijn ze met de kist naar beneden gekomen!