© 2009 Roel K Vos

Om 14.00u. rijden we weer weg van James Town naar een kleine haven achter de berg. Er komen wat kleine vissersbootjes langs. Op de terugweg laten we als kwajongens stenen naar beneden rollen. Heel diep gaan ze stuiteren, een mooi gezicht!

Weer terug in James Town lopen we naar de kade. Het is ontzettend druk (voor Sint-Helena dan), de RMS gaat eindelijk vertrekken naar Ascension. Aan boord nu veel Saints, die van daaruit per vliegtuig naar Engeland gaan. Nog meer vliegen naar de Falkland Islands. Ik vraag aan een vrouw wat ze daar dan gaan doen. Werken om geld te verdienen natuurlijk, zegt ze. Ontroerend afscheid bij sommigen.

Vanavond bij het diner horen we twee vreemde verhalen. De Duitser bevestigt een en ander: hij komt immers voor de vierde keer hier en weet alles!

1. Er woont op Sint-Helena een zelf benoemde Zulu-prinses van ongeveer 70 jaar. Zij heeft een groot aanzien. Zij is de achterkleindochter van de Zulu-koning, die hier in 1909 vanuit Zuid-Afrika gevangen is gezet. Er is kennelijk een groot feest vandaag. Twee zwarte Zulu-gasten van dit guesthouse zijn daar o.a. voor gekomen. Zij maken muziek en bedenken verhalen. Ook doen zij onderzoek naar drie Zulu-zwarten, die hier destijds zijn gestorven. De Duitser laat ons foto’s van het feest zien, ook Irene, de gastvrouw, is er geweest.  

2. Het vissen met een hengel langs de rotskust is zeer moeilijk, vooral daar waar de meeste vis zit. Je kunt bijna niet bij het water komen. Daarom zijn er ladders aangebracht, waarlangs de hengelaars naar beneden en naar boven kunnen gaan. Dat is natuurlijk vermoeiend. Ze hebben daarom een getrainde aap bij zich, die de gevangen vis de ladder opbrengt. We hebben dit zelf niet gezien, maar het wordt aan tafel serieus bevestigd.