© 2009 Roel K Vos

Het is opvallend op diverse plekken te lezen dat zowel de Engelse officieren als de Engelse manschappen van de Northumberland tijdens de reis hun mening over Napoleon veranderen, zodra ze hem persoonlijk ontmoeten. De bemanning van de Northumberland laat al snel (nog voor de aankomst op Madeira) de gangbare negatieve opvatting varen en ruilt deze in voor een eerbiedige beleefdheid.

De hut, die we delen, is niet al te groot. Twee bedden boven elkaar, een bureau, één stoel, één patrijspoort, twee kasten, een douche met toilet. Dat laatste maakt een duivels geluid als je het doorspoelt. Vanuit de patrijspoort zie je alleen maar zee.

Een korte verkenning over het schip leert mij dat wij op het A-deck de beste soort hutten hebben. C is te groot, vier of meer personen in één hut, geen eigen sanitair. Erger is de dieselstank en het meerdere lawaai beneden. Nee, we betalen meer, maar hebben ook meer!

Vannacht gaat op het schip de tijd een uur terug. We passeren dan de 0-lengtelijn. Napoleon deed dat op 3 september 1815, echter tevens ook de 0-breedtelijn.

We zien geen enkel schip, geen enkele vis.

Ik ben hier op zuidelijke breedte. Gisteravond was het op het achterdek opkomende maan. Er stond een mooie ster pal onder de maan. Hier ken ik de sterrenbeelden echter niet!