Aan tafel een nieuwe dame, die mij uitgebreid allerlei vragen stelt over Napoleon.
Ze is zeer belangstellend en het natafelen duurt meer dan een uur. Ze zegt dat ik
haar op de boot op de terugweg wel weer zal ontmoeten.
Mijn reisgenoot schrijft, sinds we op Sint-Helena zijn, steeds met de Napoleon-ballpoint,
die ik hem tijdens de voorbereiding thuis gaf.
’s Avonds na het eten loop ik nog even alleen buiten. Op de terugweg vanuit de haven
zie ik het politiebureau tevens gevangenis. Ik kijk door de geopende getraliede voordeur
naar binnen. Er zijn twee cellen, beide staan wijd open, er zit niemand in, er is
geen agent te zien.
Behalve voor Napoleon is Sint-Helena ook voor andere gevangenen gebruikt.
In 1909 werd de Zulu-koning Dinizulu met zijn familie voor zeven jaar naar Sint-Helena
verbannen. Van 1900 tot 1904 werden op Sint-Helena 6000 Afrikaanse Boeren geïnterneerd
in wat wel het eerste concentratiekamp ter wereld wordt genoemd. In 1990 werd een
Nederlander in de gevangenis gestopt, omdat hij in zijn jacht marihuana had verstopt.
Hij verbleef er twee jaar en wist toen met behulp van een vlot naar zijn jacht te
ontsnappen. Hij vertrok onmiddellijk richting Brazilië. Hij is de enige gevangene,
die tot nu toe ontsnapte!