Bezoek aan
Sint-Helena

© 2009 Roel K Vos


Home. Omhoog. fotoos1. Sint Helena 001. Sint Helena 002. Sint Helena 003. Sint Helena 004. fotoos2. Sint Helena 005. Sint Helena 006. Sint Helena 007. Sint Helena 008. Sint Helena 009. fotoos3. Sint Helena 010.

Nu ga ik voor de derde keer naar Longwood. Deze keer film ik alles, de fotocamera blijft bewust in de auto. Ik volg de rondleiding niet meer, maar de beide gidsen zijn zeer vriendelijk en herkennen mij. Bij dit derde bezoek zie ik dat beide luiken in de ontvangstzaal (waar nu het biljart staat, dat stond in 1815 één zaal terug!) twee gaten voor de verrekijker hebben. Een lage en een hoge. Waarschijnlijk zat Napoleon op een stoel bij dat lage. Als je door het gat kijkt, zie je nu in de verte wat huisjes en dichtbij de tuin. Alles groeit nu prima, dat was destijds wel anders! Toen kon je de weg afkijken tot Longwood Gate. De tuin van Marchand voor het raam van de kamer van Napoleon is nog steeds zeer droog. De tuin van Ali aan de andere kant heeft tegenwoordig een arcade van hout.

We keren terug en eten wat. Dan ga ik naar het archief van James Town, dat onderin het kasteel zit. De beide dames zijn zeer vriendelijk. Ik vraag naar het origineel van de aankomst van Napoleon. De ene dame haalt voor mij het derde deel uit 1815. Een schrijver heeft destijds de taak gehad (en steeds dezelfde gedurende lange tijd, te zien aan het handschrift met ganzenveer) alle gebeurtenissen op Sint-Helena op te schrijven. De aankomst van ‘general Napoleon Buonaparte’ staat kort vermeld. Ik kan dit Engels goed lezen en ik schrijf de vertaling voor mijzelf op: Fantastisch! Dan vraag ik om het overlijdensregister. Na enig zoeken staat in 1821 op pag. 333 het overlijden van Napoleon genoteerd. Ik mag dit alles zo maar aanraken en fotograferen. Geweldig! Ik zie ook nog de handtekening van dhr. Doveton, de meubelhandellaar van het eiland. Ook fotografeer ik een verslag van 24 pagina’s  over de opgraving van Napoleon uit 1840, later getypt.

Na een uur sta ik weer buiten, ik moet dit even verwerken. In dit hokje (want meer is het eigenlijk niet, het kopieerapparaat is stuk) hebben dus ook andere schrijvers, die Sint-Helena hebben bezocht, gezeten. Zij hebben dezelfde boeken ingezien, dezelfde pagina’s omgeslagen als ik. Ik vind zoiets fantastisch! Langzaam loop ik terug en geniet.