INLEIDING

Na de Slag bij Austerlitz ( 2dec. 1805) sloot Napoleon met de Oostenrijkers de Vrede van Presburg  (26 dec. 1805, nu Bratislawa), waarbij bepaald werd dat aan de Fransen werd toegewezen: het territorium Venetië, Istrië, Dalmatië en de monden (Bouches) van Kotor.
Oostenrijk verloor hiermee alle toegang tot zeehavens. Engeland verloor een belangrijke toegang tot het Europese continent. De route naar de Levant , naar Constantinopel, opende zich voor de Franse. Dalmatië werd later toegevoegd aan het Italiaanse koninkrijk.
in juli 1806 werden twee mannen belast met de regering van deze gebieden. Een burgelijke gouverneur met de titel Provéditeur: Vincento Dandolo, een Venetiaan. En een militaire bevelhebber generaal Auguste Marmont.
Dandolo hield zich bezig met de ontwikkeling van de economie en het onderwijs, maar met het ‘veritalianiseren’ van dit gebied. Dit viel van oudsher slecht bij de Dalmatiërs.
Marmont daarentegen begon met de ontwikkeling van wegen (er was sinds de Romeinse tijd op dit gebied niets gebeurd!) en de uitbreiding van de steden. De snelheid, waarmee de wegen werden aangelegd was indrukwekkend en getuigde van het resultaat van de samenwerking van de soldaten en de locale bevolking.
‘Marmont steeg te paard en zei: Maak wegen! En toen hij afstapte waren de wegen al klaar!’, vertelden heel lang de grootouders aan hun kleinkinderen!